მებო ნუცუბიძე

“ის, რასაც საკუთარი მუსიკით ვამბობ, სწორედ ჩემი ცხოვრებაა, რომელიც წარმოუდგენელია ნოტებისა და ბგერების, ისევე როგორც ჰაერის, წყლის, საკვებისა და ჩემი საყვარელი ადამიანების გარეშე”.

ერთხელ, ჩემმა მეგობარმა ასეთი რაღაც თქვა: მუსიკა საწამლავია, რომლითაც ერთხელ თუ მოიწამლე, მორჩა, აღარ არსებობს არანაირი ანტიდოტი, რომელიც განგკურნავსო.

მას შემდეგ, ხშირად მიფიქრია ამ საკითხზე და ყოველთვის ერთსა და იმავე დასკვნამდე მივდივარ ხოლმე: რა საჭიროა ანტიდოტი?

როგორც მსმენელი, მუსიკით დიდი ხნის წინ, ღრმა ბავშვობაში მოვიწამლე. მამაჩემი ბითლზის ფანი იყო და სულ მესმოდა მაკარტნის, ლენონის, ჰარისონისა და რინგო სტარის სახელები. მერე იყო ლედ ზეპელინი, დიფ ფარფლი, პინკ ფლოიდი. თინეიჯერობაში, უკვე დამოუკიდებლად აღმოვაჩინე ლინკინ პარკი, მერე – რედიოჰედი. მუსიკა ხომ ოკეანესავითაა: არასდროს გიშვებს ფსკერამდე და ყოველთვის იტოვებს ისეთ ადგილებს, რომელზეც ვერასდროს დადგამ ფეხს. როგორც მუსიკოსი, პირველად 16 წლის ასაკში მოვიწამლე და შეიძლება ითქვას, რომ სწორედ მას შემდეგ დაიწყო ჩემი ცხოვრება და ის დაუსრულებელი თავგადასავალი, რომელსაც ნოტების ამოუწურავ სამყაროში გავყავარ.

მახსოვს პირველი სიმღერა, პირველი კონცერტი და ჩემი აკანკალებული ხელი, პირველი იმედგაცრუება, პირველი პირდაპირი ეთერი, პირველი ფესტივალი, პირველი ტურნე, პირველი რეპეტიცია ჯგუფთან ერთად, პირველი აუდიო ჩანაწერი, პირველი წარმატება, პირველი ტკივილი.

შეიძლება იკითხოთ, რა შუაშია იმედგაცრუება და ტკივილი მუსიკასთან და მუსიკალურ კარიერასთან, არა? მე კი გეტყვით, რომ არ არსებობს მუსიკალური კარიერა: აქ ვერავინ დაგაწინაურებს და ვერც ვერავინ გაგათავისუფლებს სამსახურიდან.

მუსიკა ცხოვრებაა და პირიქით – ცხოვრებაა მუსიკა. ის, რასაც საკუთარი მუსიკით ვამბობ, სწორედ ჩემი ცხოვრებაა, რომელიც წარმოუდგენელია ნოტებისა და ბგერების, ისევე როგორც ჰაერის, წყლის, საკვებისა და ჩემი საყვარელი ადამიანების გარეშე.

მუსიკა ის ამბებია, რომელსაც ვყვებით. მუსიკა ის სათქმელია, რომელსაც სხვა ფორმით ვერ ვამბობთ. სათქმელის გარეშე, მუსიკა ფარსი და ბუტაფორიაა, რომელიც შეიძლება ლამაზიც იყოს, მაგრამ ისეთივე უსარგებლოა, როგორც თევზისთვის შობაზე ნაჩუქარი ველოსიპედი.

—

მებო საკუთარი საქმის სიყვარულის და საფუძვლიანად კეთების მაგალითია – სწორედ ამ იდეური თანხვედრის გამო გადავწყვიტეთ ის „ართთაიმის“ მეგობრების წრეში მოგვეწვია.